Zapowiedzi



W tym miejscu będą pojawiały się zapowiedzi miniaturek, w których trakcie jestem pisania, i na których dokończenie jest największe prawdopodobieństwo. 



Zapowiedź miniaturki #1 


― Nawet nie masz odwagi spojrzeć mi w oczy, śmierciożerco.
Nie dawałem się sprowokować.
― Jesteś psychopatą.
Zerknąłem na nią kątem oka.
― Taka już moja praca.

Zapowiedź miniaturki #2

   – A dlaczego on to zrobił, Barny? – zapytał sceptycznie Mike.
   – Ale co? – Barny został wyrwany z kontekstu.
   – No zamordował ich. Dlaczego Black to zrobił?
   Barny spojrzał na niego z wyrzutem, niczym dziecko, któremu zabrano cukierka. Mike dalej szedł niewzruszony.
   – Chciał się zemścić! – […]
   – Na tym całym Pettigrew? A co on mu zrobił? – Dalej podchodził sceptycznie do całej sprawy.
[…]
   – Ty nic nie rozumiesz – […] – Niewielu o tym wie[…]. To Black zdradził Potterów. Oni uważali go za najlepszego przyjaciela, a okazał się zwykłym dupkiem. Nałożyli Fideliusa na swój dom i jego ustanowili Strażnikiem Tajemnicy. […] zdradził ich Sam-Wiesz-Komu! Mały Pettigrew chciał się zemścić na Blacku, jednak kiedy go znalazł, nie miał żadnych szans z takim, jak on! Po biedaku został tylko palec… – zakończył opowieść Barny.
[…]
   – A dlaczego Black ich zdradził? – […]
   – A skąd ja to mam wiedzieć? Jak jesteś taki mądry, to sam się tego dowiedz! – […]
   Mike uznał, że to wcale nie taki zły pomysł. W końcu jest dziennikarzem, dlaczego nie miałby sam odkryć prawdziwej wersji historii Blacka?



Swoje opinie o zapowiedziach wyrażajcie w komentarzach :-)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Na chwilę przed"

Miniaturka napisana w bardzo ekspresowym tempie. Mam nadzieję, że się Wam spodoba i liczę na komentarze. Bardzo przepraszam za tak długą nieobecność, jednak już na początku bloga uprzedziłam, że miniatury nie będą pojawiały się regularnie. Mimo to przepraszam. Tym razem mamy Remusa. Resztę dowiecie się po przeczytaniu tekstu. EDIT: Wersja poprawiona 29.04.2015 Nice w dniu urodzin. „Na chwilę przed”    Teraz, kiedy chwila ― jak każda ― dobiegała końca, można było stwierdzić jedno: Remus Lupin nie kochał Nimfadory Tonks od zawsze. Czuł, że ich szczęście było zbyt krótkie, nieuchwytne niczym promienie słońca, a jednak ― gdzieś, kiedyś ― trwało.    Wpierw była jakąś tam dziewczyną ― „małolatą” ― i zastanawiał się, czy taki stan rzeczy nie odpowiadał mu najbardziej, jednak niemalże w tej samej chwili w centrum myśli pojawił mu się obraz Syriusza, który usilnie starał się nie żałować niczego. Nimfadora później stała się dobrą kumpelą ― a na początku nawet niemal
Czytaj więcej

Od ognia

Nawet nie wiem, co mogłabym powiedzieć. Nie pamiętam, kiedy wrzuciłam tu ostatnio coś potterowskiego. Szczerze, nie miałam żadnych pomysłów. Nawet ten poniższy nie należy do mnie, jednak zostałam postawiona przed ciekawym zadaniem. Miałam kilka wyznaczników, które musiałam zawrzeć w tym opowiadaniu. Nawet bym je tutaj wypisała, jednak to byłby zbyt duży spoiler. Wątek z Hermioną - dla Juti_volley. Przepraszam, że aż tak mocno go okroiłam. Wątek z końca opowiadania - dla Niezrównoważonej. Długo na to czekałaś, prawda? Ogólny całokształt - dla say_kneel, która właśnie dała wyznaczniki tego opowiadania. Mam nadzieję, że zbytnio nie zawiodłam, chociaż mam świadomość, że mogło być lepiej. PS. Bardzo niekanonicznie. Bardziej być nie mogło. PS2. Za komentarze byłabym bardzo wdzięczna. Dla say_kneel.  Bez tych kilku rzuconych przez Ciebie wyznaczników jeszcze długo tutaj nic by się nie pojawiło. Dziękuję za ruszenie wena. "Od ognia"    Ogień go spalał.    Do
Czytaj więcej

Wywiad z p. Janem Potykowskim

Witam po raz kolejny z niepotterowskim opowiadaniem. Kolejne, które zostało napisane na konkurs ("Moja Polska w 2050 roku" organizowany przez Senat), w którym niestety nic nie zdobyłam. Praca w formie dowolnej (opowiadanie, wiersz, wywiad, reportaż, opis...) miało opowiadać o tym, jak wyobrażam sobie Polskę w 2050 roku. Zapraszam do czytania i komentowania. "Wywiad z p. Janem Potykowskim" Dzisiaj mam okazję porozmawiać z panem Janem Potykowskim, jednym z przywódców podczas starć powstańców polskich z dnia dziesiątego marca 2018 roku. Spotkaliśmy się w jednej z kawiarni na warszawskim Milowcu. Pan Jan wydaje się niezbyt tym faktem zadowolony. Próbuję nawiązać rozmowę. Długo namawiałam go na spotkanie, kiedy już się zgodził wydaje się niezbyt chętny do rozmowy. Redaktorka: Witam pana serdecznie, bardzo się cieszę, że mogę się w końcu z panem spotkać. Jan Potykowski: Witam. R: Jesteśmy tutaj ― na warszawskim Milowcu. Ma pan zapewne dużo wspomnień zw
Czytaj więcej